موسسه خیریه گلستان علی (ع)

ثبت نام در جشن نیمه شعبان
4

رهاکن، تربيت کن، همراه باش!

مهارت فرزندپروري يکي از اساسي ترين مهارت هايي است که والدين به هنگام تربيت و پرورش فرزندان خود بايد از آن آگاهي داشته باشند. هر گونه رفتار غیر دینی کودکان می تواند تاثیراتی سرنوشت‌ ساز بر شخصیت در حال شکل‌ گیری آنان بگذارد. با توجه به این امر،‌ می‌توان به حساسیت برنامه‌ هایی که در راستای تربیت کودکان عنوان می‌شود، پی برد. البته از دیدگاه شرع، كودک قبل از سن بلوغ تكليفى ندارد. اما بزرگ ترها نبايد مشوّق آن ها باشند.

کودکانی که روزانه دقایق بسیاری را به تماشای رقص و آواز مشغول بوده و خود نیز در پای تلویزیون‌ها، به تقلید از آن ها مشغولند، ‌چه انتظاری می توان داشت؟! آیا به راستی تهیه یک برنامه شاد و آموزنده برای کودکان این قدر دشوار و ناشدنی است؟ آیا نمی‌توان کودک را شاد کرد. اما او به رقاصه‌ای تبدیل نشود؟

کار تربیتی یک کار بسیار حساس است و شما حق دارید که نگران باشید. در روایات داریم در آخرالزمان کار تربیتی خیلی دشوارتر می‌شود. کودکان در نگاه اول، هر چه را ببینند، تکرار می کنند و دوست دارند خود را با فضا تطبیق دهند؛ پس فضای دیداری در خانه باید در کنترل باشد تا کودک هر فیلم و موسیقی و برنامه رقص و پایکوبی را نبینند.

برنامه‌ریزان رسانه،‌ در تعریف شادی و شیوه های ایجاد آن در کودکان ام‌القرای جهان اسلام، به جای بهره ‌‌گیری از روانشناسی اسلامی،‌ از شیوه های تلویزیونی غربی، الگوبرداری کرده‌اند. شنیدن موسیقی تند همراه با تماشای حرکات موزون! و کف زدن های ضرب‌‌دار به بخشی از برنامه‌های روزانه کودکانمان تبدیل شده است که جای تأسف بسیار دارد.

رفتارهایی که کودک حتی تحلیل درستی از آن‌ها برای خود ندارد و تک تک آن‌ها را در اولین برخورد در خانواده تکرار می‌کند، حرکاتی که حتی پدر و مادر در مقابل فرزندشان انجام نداده‌اند، اما او آموخته است. پس کودکان را از نگاه به رقص و پایکوبی دیگران به صورت غیر مستقیم دور نگه داریم. (توجه: اجبار و محرومیت های سخت گیرانه اثر عکس دارد.) برای جلوگیری از مسایلی که در تربیت فرزندان خلل ایجاد می کند، باید از فضاهایی که در آن رقص، پایکوبی و حرکات موزون وجود دارد، کودک را دور نگه داشت.

کودکان، همانند زمین خالی هستند که هر بذری در آن به ثمر خواهد نشست؛ پس بیاییم با آموزش مسایل دینی و تربیتی به صورت جذاب و قوی بپردازیم؛ البته در تعلیم معارف دینی و دفع مشکلاتی از قبیل رقص و… نباید دچار افراط و تفریط شد، یعنی کودکان تا سن ۷سالگی باید در فضای کودکانه خود باشند و در ضمن آن به نکات تربیتی هم توجه داشت.

امام صادق (ع) فرمودند: «فرزندت را هفت سال رها کن تا بازي کند و هفت سال دوم او را تربيت کن و هفت سال سوم نيز همراه و ملازم او باش. اگر هدايت شد چه خوب، وگرنه ديگر خيري در او نيست.»

والدین باید تلاش کنند که آموخته های مذهبی کودکان با تجارب و احساسات خوشایندی شکل بگیرد. سعه صدر، ابراز احساس خرسندی و روحیه رضایتمندی،گرایش به این احساسات مذهبی را برای کودکان گوارا می سازد. والدین باید برای کودکان جذابیت داشته باشند تا سخنان و رفتار آنان برای او مؤثر و الگو باشد.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا